Day 4 part 1
9-apr-2012
ตื่นมาแปดโมงเก้าโมงเก้าโมงสิบห้าเก้าโมงยี่สิบ ลุกอาบน้ำแบบสภาพแย่ๆ กลายเป็นว่าอ้วกอยู่ในห้องน้ำ อาจเป็นเพราะกินเบียร์ กับวอดก้า ไปเมื่อคืน จัดหนักตัวเองมากไปหน่อยไม่รู้ทำไมถึงเป็นอย่างงั้น เวนหละ แล้วจะไปทันเรือออกมั้ยนั่น รีบเดินอย่างรวดเร็วไปถึงเรือตอนเก้าโมงห้าสิบ กระอักกระอ่วนอยากจะอ้วกอีกสักรอบ แดดก็อย่างร้อน แล้วเมาค้าง และไม่ได้กินอาหารเช้าที่เสียเงินไปแล้ว – -” เซงเป็ด สภาพพร้อมออกทะเลไปเกาะอย่างมาก แต่ก็นั่งแฮงค์ๆ ทนๆ ไปขึ้นเรือหางยาวอีกเช่นเคย ไปยังอ่าวมาหยา น่าจะใช้เวลาสักครึ่งชั่วโมง จังหวะนี้ ก็เป็นคนไทยอยู่คนเดียวในหมู่นักท่องเที่ยว ไม่รวมพี่คนขับเรือ เสร็จก็ไม่ได้คุยกับใครสักคน เป็นคนเงียบๆ เก็บตัว ฮ่า ไปยังจุดแรก เหมือนกัน งงๆ ผ้านเวิ้งเขาเข้าไปพอ ทะเลสวย แต่ไม่มีหาด ก็งงอีกเช่นเคย เลยถามพี่คนขับ แกก็ว่าอันนั้นก็มี เด่วค่อยไป มาอันนี้ก่อน เล่นน้ำได้
ประมาณ 11.00 AM
Floating #krabi #mayabay #outdoor #day #sea #sky
เล่นน้ำกันพักนึง แล้วก็ไม่ค่อยมีอะไร แต่ที่นี่น้ำใสดี ก็ขึ้นไปยังอีกจุด อันนี้เป็นอะไรที่ไม่มีหาดอีกเหมือนกัน คลื่นแรงๆนิดนึง จังหวะนั้นเราก็คุยโทรศัพท์เพราะมีคุยเรื่องงาน มาตั้งแต่ตอนจะมาพีพี เลยมีการติดตามโน่นนี่นิดหน่อย
เสร็จเราก็ดำน้ำลงไป โว้ววว ที่นี่เวิร์คมาก ไม่ต้องมองหาปลา แต่ปลามันอยู่รอบตัวเราเลยทีเดียว น้ำใสกิ๊ง เอาเป็นว่าทริปนี้ได้มานี่ ก็คุ้มสุดแล้ว โดนใจกันไป จุดนี้จะมองเห็นสะพานไม้อันนึงโผล่มาจากร่องเขาให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปกัน เรามารู้ตอนหลังว่ามันคือด้านหลังของมาหยา ดำเล่นอยู่พักใหญ่ ก็ออกเรือไปยังอีกจุด ทีนี้เป็นมาหยาจริงแล้ว ผ่านเวิ้งเขาเข้าไป พบหาดใหญ่อยู่ตรงกลาง มีเรือจอดแยกเป็นสองด้าน ด้านของ speed boat กับเรือหางยาว จริงๆคนเยอะ แต่ไม่แออัด เจอกรุ๊ปคนไทยสักสองกรุ๊ป นอกนั้นก็เกาหลี จีน ฝรั่งโน่นนี่
ประมาณ 12.30 PM
Little #krabi #mayabay #outdoor #day #sea #sky
อ่อ แต่ที่มาหยาน่าจะไม่มีใครได้เชคอิน 4sq ฮ่าๆ เลยหา location ไม่เจอทะเลสวยน้ำใส ถูกใจดี มาถึงนี่ก็เริ่มหิว ถึงแม้เราจะได้กินสัปปะรดไปสองชิ้น เดินวนไปมาหน้าหาด ก็สงสัย เลยเดินเข้าไปตามทางที่ไปห้องน้ำ ก็พบว่าอ่าว มันคือทางเดินไปอีกด้านที่มีบันได จากหาดเข้าป่า ผ่านไปด้านหลังที่เป็นแอ่งน้ำแล้วถึงมีบันไดที่ว่านั่น
ยืนถ่ายรูปพัก ก็เดินกลับ ตัดสินใจไม่แวะ snack bar ที่เราเห็นป้าย เพราะกลัวว่าที่เรือจะรอ พอเดินกลับมาถึงเรือ อ่าว ไอ้ snack bar นั่น มันอยู่ตรงที่จอดเรือเรา – -” รอดตายแล้ว มีของกิน เดินไปถามพี่เค้าว่า เลย์ ถุงเท่าไรครับ แกว่า 60 ถ้าฝรั่งอยู่ 40 ถ้าไม่มีฝรั่ง เลยบอกแกว่า เลย์กับน้ำเปล่าครับ หลังจากฝรั่งเดินออกไปแล้ว เออ ลืมบอกไป ที่พีพี และมาหยา บางอย่างมีการขายราคาคนไทยกับฝรั่งนะ และยังมีราคานักท่องเที่ยวกับคนทำงานอีก ฮ่า แต่ก็อย่างว่าหละนะ บางทีก็ดี บางทีก็คงไม่ แต่ก็ตามนั้น ได้เลย์ 1 ถุงที่เรากินจริงจังเหมือนกินข้าว กินๆๆๆๆ จนหมดก่อนเรือจะออก แล้วก็น้ำขวดนั้น รอดตาย เดินทางกลับมาถึงพีพี ราวบ่ายโมงสี่สิบ แต่ว่าเรือภูเก็ตต้องเชคอินตอนบ่ายสอง เอิ่มมมม ซ้ื้อตั๋วจากท่าเรือเสร็จ ก็รีบจ้ำ กลับไปรีสอร์ทที่เราเขคเอ้าท์ไว้แล้วฝากของไว้ที่ lobby รีบเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนที่สระน้ำ แล้วก็จ้ำๆๆๆๆ กลับมายังท่าเรือ อ่ะ ทันเวลาวะ รีบเดินเข้าไปเชคอินเรือ ขึ้น sea angle เรือเฟอร์รี่ลำใหญ่ โอว ถึงเวลาพักผ่อน พอขึ้นเรือได้ ก็หลับซะ มาถึงตอนนี้สภาพเริ่มดีขึ้นตามลำดับ
FLUKER ALWAYS ON 